Szynka wędzona podana na gorąco

Szynkę świeżo wędzoną i należycie marynowaną, obmyć czysto w letniej wodzie, włożyć do szerokiego rondla lub garnka, nalać zimną wodą i gotować na wolnym ogniu. Od zagotowania powinna się jeszcze gotować, jeżeli jest młoda od 3 do 4 godzin. Przy pe­wnej wprawie łatwo poznać, nakłuwając szynkę widel­cem — czy jest już miękka. Zwykle szynka, gdy jest ugotowana, odstaje od kości, a wbity widelec łatwo się wyjmuje. Przy gotowaniu często odwracać szynkę, a je­żeli by woda się wygotowała dolewać świeżej. Jeżeli szynka jest gotowa odstawić; niech pozo­stanie w rosole aż do wystygnięcia, a gdy dostatecznie oziębnie wyjąć i skórę odjąć. Jednak jeżeli szynka ma być podana na gorąco wyjmuje się ją natychmiast z rosołu, zdejmuje skórę, kraja w zgrabne plastry, układa wokoło półmiska, ubiera chrzanem grupkami, białym i farbowanym na czerwono. Można również wykrajać całą szynkę, ułożyć wokoło kości, kość ubrać papierem karbowanym, związanym włóczką czerwoną, ubrać piklami, chrzanem, sałatą, rzeżuchą i wydać na stół — podając do szynki sos tatarski lub inny ma­jonezowy.

Można w ten sam sposób gotować szynkę tylko marynowaną, jest również dobra jak wędzona. Szynka wędzona i przez dłuższy czas przecho­wana, musi być moczona w zimnej wodzie — prawie przez 4 godziny — i dobrze wymyta; potem, gdy się ją zagotuje — gotować jeszcze 4 do 5 godzin. Tak samo w rosole powinna pozostać przez parę godzin, dopóki woda nie ostygnie.