Zupa szczawiowa ze śmietaną

W kuchni, gdzie tradycja i smak spotykają się w harmonii, nie ma potrawy bardziej klasycznej niż zupa szczawiowa. To wyjątkowe połączenie aromatycznego rosołu, delikatnego szczawiu i kremowej śmietany tworzy niezapomniany smakowy festiwal, który rozgrzewa ciało i duszę.

Zupa szczawiowa przepis babci:

Ugotować rosół mocny jak zwykle. Wziąć szcza­wiu pięknego, suchego, oczyścić, czysto opłukać, a po­tem sparzyć i dać na sito, aby dobrze ociekł. Nastę­pnie usiekać go jak najdrobniej, zaś do rondelka dać masła, włożyć ten szczaw i dusić na wolnym ogniu. Gdy już miękki, zalać czystym przecedzonym ro­sołem, potem pozostawić, niech zakipi. Wziąć jeszcze pół litra dobrej śmietany, rozbić z łyżeczką mąki, na­stępnie zupę zalać śmietaną, mieszając łyżką, po czym zagotować. Do tej zupy daje się grzanki z bułki, przesmażone na maśle.

Jeżeli zupa ma być postna, dać więcej masła do duszenia szczawiu; jeżeli szczaw za stary, lepiej go sparzyć. Na postną zupę zagotować jarzynę w wodzie zupełnie jak do rosołu i tym smakiem zalać szczaw, który trzeba przefasować przez sito; pół litra śmie­tany z łyżeczką mąki rozbitej zalać wrzącą zupą, za­gotować i wylać w wazę,  w której powinno być roz­bitych żółtek tyle, ile jest osób. Uważać przy wylewa­niu zupy, żeby nie od razu lać, ale po troszku, szybko mieszając, aby się żółtka nie ścięły. Do tej zupy po­dają się jaja faszerowane lub na twardo gotowane i kra­jane w plasterki; mogą być również jaja w koszulkach.

Sprawdź także inne staropolskie przepisy na zupy